Come on Girl, drink on

Hier een zweetbui, daar een klaagzang,
Er gaat heel wat verloren in de overgang.
Pijntjes komen en gaan niet weg,
Het lijkt wel een grote neergaande snelweg.
Biologie is een prachtig stukje werk,
Maar na je 50ste wordt het sloopwerk.
En die mannen, wat een mazzellaars,
Zij krijgen weinig breekbaars.
Kortom, de wereld is oneerlijk,
Hoe word ik nu nog begeerlijk?
Ik moet iets stevigs hebben,
Zodat hij me weer gaat liefhebben.
Iets dat solide is en onbreekbaar,
Daarmee word ik wederom onverwoestbaar.
Het staat tussen ons in,
En daarmee word ik weer de jachtgodin.
Het is sterk van buiten en heet van binnen,
En ook goed voor boezemvriendinnen.
Ik heb er nu al zin in,
Scheur open dat ding!

Sint en zijn Therapeutpiet.


Dit gedicht is ingezonden door Coert

Volgende gedicht: Beste Vera
Vorige gedicht: Lieve Albertien
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord