Sinterklaasgedicht: Ik stond vanavond weer te kijken

Ik stond vanavond weer te kijken,
Of de Sint dit jaar niet voor het raam stond te zeiken,
Dat hij heeft geleerd in de achterstandswijken,
En daardoor wist hij de politie te ontwijken.
Gelukkig kon hij Nora niet ontwijken toen ze opeens rechtop in bed lag te huilen.
Maar daar ging de Sint tijdens het kijken, hup, met zijn benen in de kuilen.
Door het protesteren tegen de zwarte Pieten waren ze wit geworden en de Sint was zwart geworden.
Hij moest nu zijn riem aangorden.
Na een dag was hij met zijn 120 kilo eruit getild,
Nadat hij los was gedrild.

Groeten van de gekke Sinterklaas en de dwaze Pieten.

Dit gedicht is ingezonden door Brandon

Volgende gedicht: Beste Bianca
Vorige gedicht: Het gezellige sinterklaasavondje is aangebroken
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord