Sint dacht bij zichzelf:
"Ik koop een kado voor mezelf.
De Pieten willen ook wel iets.
Voor allen een nieuwe fiets?"
Toen hij dat zei tegen de Pieten, waren zij erg geschrokken.
"Doe ons maar een stel minirokken."
Toen was het Sint zijn beurt om te schrikken.
"Kunnen jullie tegen al die blikken?
Van de mensen die jullie nastaren.
Dan kijken ze naar jullie als naar leraren."
"Ja," zei Piet.
Dus u begrijpt wel dat Sint het maar zo liet.
De volgende dag ging Sint op pad,
Naar de stad.
Hij zag van de minirokken maar af,
En liet Americo gaan in draf.
Toen kwam hij bij een winkel.
Hij liep naar binnen en 'rinkel rinkel'.
Hij keek achterom en zag dat het de deur was.
Daar zag hij iemand in een badjas.
"Zijn hier ook pepernoten?" vroeg de Sint.
"Jazeker onder het hangende lint."
De Sint dacht bij zichzelf:
"Voor iedere piet elf."
Elf pepernoten natuurlijk.
Pepernoten zijn heerlijk.
Ook voor mij een paar.
Toch is het bizar.
Dit gedicht is bijna uit,
En Sint keek door de ruit.
Ik hoop dat u heeft genoten.
En neemt u nog wat pepernoten.

Waardering: 4.27 met 11 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Nina

Volgende gedicht: Een cadeautje dat jij graag wilt
Vorige gedicht: Gelukkig is dit gratis
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord