Hij kon niet sterven,
Sint Nicolaas goed heilig man,
Die oud is, maar niet sterven kon.
Zolang nog ergens op aarde,
Een mensenkind zijn droom bewaarde.
Maar kleine kinderen worden groot,
En telkens moet hij dat beleven.
En telkens meer verschrikt hij even,
En telkens gaat hij even dood.
Totdat van ver een kleine stem,
Voor 't eerst met huivering gaat zingen,
Van oude 5 december dingen.

Waardering: 5.22 met 59 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Lieke

Volgende gedicht: Sinterklaas zat in bad
Vorige gedicht: De sint zat eens te denken
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord