Ik zie weer tientallen Pietermannen,
En hoor weer Sinterklaasliedjes in de winkels schallen.
Dan kijk ik naar mijn lege portemonnee,
En weet: "Dit jaar moet ik zeggen nee,
Geen presentjes voor mijn kleine meid,
Misschien een letter op zijn tijd."
Moet haar nu veel eerder de waarheid gaan vertellen,
Dat niet Sint maar ik de cadeautjes altijd ging samenstellen.
Ik moet snoeien in mijn toch al krappe kas,
Het is al zoveel duurder dan het anders was.
Droog haar traantjes op haar wang,
Het heerlijk avondje is nu zuur en duurt zo lang.
Wiede wiede wiet, hier is echt kinderverdriet,
Maar helaas, geen enkele Piet die dat ziet.

Waardering: 5.47 met 58 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Henny

Volgende gedicht: Pakjes, chocolade, snoepgoed overal
Vorige gedicht: De wind is de Sint meestal erg tot last,
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord