Sinterklaasgedicht: Lieve Lena

Lena zat op een dag te gillen,
En ja, het was tijdens het aardappelschillen.
Wat zag zij daar op de vensterbank?
Een dikke muizenkeutel zo vrij en frank.
En wat schoot daar weg onder het bureau?
Jawel, het was een muis van lager niveau.
Getverderrie, wat moest ze hier nu mee doen?
Die muis bracht haar danig uit haar doen.
Ze was nog net niet op de tafel gesprongen,
Maar heeft hulp bij haar dochter bedongen.
Die kwam met een stuk kaas en een klem,
Ze hoorden 's avonds: "Klik!" en Ellen riep: "Ik heb hem!"
Toch ook best wel zielig, want muisjes hebben het in de winter ook wel koud,
En huizen in de Van der Nootlaan gaf de muizen toch ook weer een nieuwe levensinhoud.
De andere muizen zijn hier zo van geschrokken,
En zijn spoorslags met de noorderzon vertrokken.
Lena kan weer lekker slapen zonder angst,
Dus voorlopig even een stop op de muizenvangst.
Lena bakt ook graag wat frietjes,
En zingt dan ondertussen wat Mariachi-liedjes.
Doordat haar handjes wel eens wat beven,
Begonnen de frietjes her en der te zweven.
Sint heeft hier wat op gevonden,
Daardoor komen de frietjes netjes op het bord en wel ongeschonden.
Die Lena geniet erg van het leven in al zijn facetten,
En dat is niet achter de geraniums kwartetten.
Nee, lekker op YouTube en Facebook,
Zo onderhoudt ze contacten van Frankrijk tot aan Lutjebroek.
Zelfs een aanbidder op de Wouwse plantage,
Wees ze af met veel courage.
Nee aan mijn lijf geen polonaise,
Want dat zorgt alleen maar voor een hoop malaise.
Gewoon lekker doen waar je zin in hebt,
Dat is voor het leven het beste recept.

Dikke kus van Sint en Piet.

Dit gedicht is ingezonden door Extra gedicht

Volgende gedicht: Beste Nel
Vorige gedicht: O jee, o jee
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord