Ergens in Duckstad, een tijdje terug,
Vloog er eens een grote mug.
Die mug pestte Donald, die was niet blij,
Hij maakte dan ook een hoop stampij.
Donald wendde zich tot zijn neefjes voor hulp,
Die zeiden dat het kwam door die gele tulp.
Die tulp had Donald gekocht voor Katrien, zijn vriendin,
Zijn eigen schoonheidskoningin.
Die tulp gaat weg, ik koop wel bonbons,
Dan krijg ik van haar een kus als respons.
Want Katrien en Donald horen bij elkaar,
Met haar aan zijn zij, voelt hij zich een winnaar.

Waardering: 3.6 met 15 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Martijn

Volgende gedicht: Sinterklaas is nooit eens anders
Vorige gedicht: Sinterklaas komt weer in het land
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord