Sinterklaasgedicht: Ik wist weer niets te verzinnen

Ik wist weer niets te verzinnen,
Ik wist niet wat te doen.
Ik ben zowat wanhopig,
Viel uit mijn enige fatsoen.
Sinterklaas is jarig, o jeetje wat een feest,
Een gedicht verzinnen is moeilijk als je nooit gedichten leest.
Iedereen maakt surprises en natuurlijk moet ik ook,
Zelfs van het idee alleen al raak ik aan de kook.
Die surprise was niet zo moeilijk,
Dat was niet mijn grootste probleem.
Het is een en al vraag natuurlijk,
Dat zie je toch meteen!
Nee, nou wordt hij lekker,
Die Sinterklaas, hoe ouder, hoe gekker.
Een gedicht erbij zou leuker zijn,
Ik voelde het aan mijn hersens en dat deed pijn.
Gedichten moeten rijmen,
Tenminste, dat vindt ik.
Door woorden aan elkaar te lijmen,
K*t, dat werkt niet.....mens, krijg de hik.
Hierbij is dit gedicht (gelukkig) ten einde,
Je cadeau is toch wel leuk?
Ik heb er echt mijn best op gedaan,
Ook al lig je in een deuk.
Ja, met die laatste regel heb ik mijn ego flink geschonden,
Je wist toch al dat ik jou getrokken had.
Nou, dit is dus echt het einde,
Pfff, wat ben ben dat dichten zat!

Groeten van Zwarte Piet.

Waardering: 5.62 met 42 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Mariëlle

Volgende gedicht: Hop, hop, paardje
Vorige gedicht: Hé gozer
Terug naar de lijst met ingezonden gedichten
Sinterklaasgedichten zoeken op trefwoord